Elke auto, vrachtwagen en SUV is uitgerust met een ophanging, het systeem met onderdelen die het voertuig ophouden, hobbels opvangt en het mogelijk maakt te sturen. Grotendeels verslijten deze systemen langzaam, en bij goed onderhoud en periodieke inspectie kan worden verwacht dat ze slechts kleine, toenemende problemen ondervinden. Soms zal een ophanging plotseling en dramatisch mislukken en zal het voertuig in feite vallen - soms een paar centimeter, totdat metaal metaal raakt en soms helemaal slechts één of meer wielen. Dit soort van plotselinge mislukking ontstaat wanneer een veer of ander gewicht dragende deel breekt, en wordt een instorting genoemd.
Gelukkig zijn de inklappingen van de ophanging vrij zeldzaam. De meeste voertuigen die tegenwoordig worden verkocht, hebben spiraalveren (spiraalveer), die gemiddeld ongeveer 1 op 1000 kansen per jaar breken. Oudere voertuigen met bladveren kunnen iets meer onderhevig zijn aan het instorten van de ophanging, maar het is niet te verwachten op een voertuig.
De ineenstorting van de lente gebeurt echter en er zijn zelfs aanwijzingen dat deze mogelijk vaker voorkomt. Verschillende factoren kunnen bijdragen aan de instorting van de lente:
Drempels: De meeste instortingen in de lente doen zich voor wanneer de auto of vrachtwagen op een hobbel slaat, maar er is een zeer grote of hoge snelheid nodig om een normale, gezonde veer te breken.
overbelasting: Een veer die zwaar overbelast is, kan breken, maar net als bij hobbels, is er een zeer grote belasting nodig, meestal ver boven de belastingswaarde van het voertuig, om een typische auto-veer te breken die in goede staat verkeert.
Roest: Bijna alle automotive veren zijn gemaakt van staal en alle staal roest enigszins. Roest en andere corrosie is de combinatie van een metaal (zoals het ijzer dat de basis vormt van staal) met zuurstof uit de atmosfeer. Corrosie verzwakt staal aanzienlijk, waardoor de veren veel meer instorten. Zout, met name de zouten die worden gebruikt op wegen in besneeuwde gebieden, verhoogt de snelheid waarmee staal roest.
Andere chemische veranderingen: Metalen zoals staal kunnen na verloop van tijd andere chemische veranderingen ondergaan. Waterstofmoleculen kunnen bijvoorbeeld doordringen tussen het ijzer dat staal vormt, waardoor het meer vatbaar is voor scheuren; dit wordt waterstofbrosheid genoemd. Net als corrosie wordt waterstofverbrossing veroorzaakt door de aanwezigheid van strooizout op de bron.
Leeftijd: Metaal verzwakt niet alleen na verloop van tijd, maar herhaald buigen (ook van trillingen) kan uiteindelijk scheuren veroorzaken, waardoor een veer verzwakt. In het algemeen kost het vele miljoenen bochten om een stalen onderdeel aanzienlijk te verzwakken, maar het proces wordt versneld door roest en de andere chemische veranderingen die hierboven zijn genoemd. En natuurlijk vinden roest en andere chemische processen plaats in de loop van de tijd, dus in het algemeen zal een oudere lente zwakker zijn dan een jongere.
Met deze factoren in gedachten, kunnen we zien wat de neiging zou hebben de lente in te storten in de echte wereld. Een nieuwe veer mag niet instorten tenzij de auto of truck wordt misbruikt met een zeer zware lading (veel meer dan waarvoor hij is ontworpen) of zeer harde hobbels zoals het raken van kuilen of verkeersdrempels bij hoge snelheden. Een ouder voertuig zal echter iets meer kans hebben om de veren te laten bezwijken onder een last of over hobbels.
De belangrijkste oorzaak van het instorten van de lente is verzwakking vanwege de chemische werking van zout. De zoute lucht in de kustgebieden kan deze processen versnellen, maar het probleem is over het algemeen strooizout. Ineenstorting van de lente komt vaker voor dan gemiddeld in de sneeuwgordel en komt meerdere keren vaker voor in de winter, wanneer wegen in een groot deel van het land routinematig worden besprenkeld met zout om ijs te smelten, dan in de zomer.
Waarom kan corrosie tegenwoordig leiden tot een steeds vaker voorkomende instorting van de lente? Wegzout wordt al vele jaren gebruikt, dus dat is waarschijnlijk niet de reden voor een verhoging. De meest waarschijnlijke oorzaak is dat autofabrikanten met het stijgende brandstofbewustzijn altijd op zoek zijn naar manieren om auto's en vrachtwagens lichter te maken; Ophangingsontwerpen bevatten nu dunnere veren, omdat dunner betekent lichter. En omdat corrosie en waterstofverbrossing beginnen bij het oppervlak van de veer, zal een dunnere veer sneller worden aangetast dan een dikkere veer.
Hoe de instorting van de lente te voorkomen
Het allerbelangrijkste is dat u in sneeuwland vaak de onderkant van elk voertuig dat op gezouten wegen rijdt afspoelt. Zorg ervoor dat u zich in de wielkuipen wast, waar de meeste veren zich bevinden. Hoe langer zout op de veren blijft, des te meer chemische schade het kan aanrichten, en hoe meer schade, hoe meer de veren verzwakt zijn.
Ongeacht waar u bent, draag geen vrachten die veel zwaarder zijn dan waarvoor uw voertuig is gebouwd.
Vermijd het slaan van kuilen wanneer mogelijk (om deze en andere redenen), en probeer te vertragen over zeer grote hobbels zoals opritopeningen en verkeersdrempels.
Tot slot, wat moet u doen als uw auto de instorting van de lente ervaart? Ten eerste, geen paniek; instorting is dramatisch maar de auto zal nog steeds rijden. Maar begrijp dat autorijden met een gebroken veer behoorlijk gevaarlijk is. Trek langzaam naar de kant van de weg zodra je veilig kunt; nadat je veilig uit het verkeer bent, laat je de auto slepen. Als je absoluut een voertuig met een gebroken veer moet besturen, begrijp dan dat het erg slecht zal omgaan, vooral in noodgevallen; ga zo langzaam en voorzichtig mogelijk.
Gelukkig is het meestal eenvoudig om een gebroken veer te vervangen, zodat je snel weer op weg bent.